Ιστορικά στοιχεία για το χωριό Μαράσια - Μέρος 1ο

Ομιλία για την ιστορία του χωριού Μαράσια
με τίτλο " Ιστορικά στοιχεία για το χωριό Μαράσια "
που έγινε από το φιλόλογο καθηγητή Αθανάσιο Μαρίφη
στην Κοινότητα Μαρασίων
την Κυριακή 3 Αυγούστου 2014.

               Μαράσια Έβρου

Τα Μαράσια είναι ένα μικρό χωριό του ΒΑ Έβρου . Βρίσκεται στη συμβολή των ποταμών Έβρου και Άρδα , σε υψόμετρο 40 μέτρα . Απέχει 23 χιλιόμετρα από την Ορεστιάδα και 140 χιλιόμετρα από την Αλεξανδρούπολη . 
Ακριβώς δίπλα από το χωριό ( ανατολικά ) περνάει η σιδηροδρομική γραμμή Ορμενίου-Αλεξανδρούπολης και τρία χιλιόμετρα στα δυτικά ο διεθνής δρόμος Ε85 από την Αλεξανδρούπολη προς το Ορμένιο και τη Βουλγαρία . 

Το 2001 το χωριό είχε , σύμφωνα με την απογραφή , 198 κατοίκους . Οι περισσότεροι από αυτούς είναι συνταξιούχοι αγρότες . 
Ο πληθυσμός σιγά-σιγά, όπως συμβαίνει στην περιοχή ,αλλά και στη χώρα γενικότερα, μετανάστευσε στις πόλεις και στο εξωτερικό. Ο εμφύλιος πόλεμος και τα δύσκολα μεταπολεμικά χρόνια ανάγκασαν τους κατοίκους να αφήσουν το χωριό και να αναζητήσουν την τύχη τους αλλού : στο εξωτερικό , κυρίως στη Γερμανία , στην Αθήνα , στη Θεσσαλονίκη , στην Αλεξανδρούπολη. Τις δύο τελευταίες δεκαετίες πολλοί μετανάστευσαν στην Ορεστιάδα , το αστικό κέντρο της περιοχής .

Από την άλλη , κάποιοι συνταξιούχοι επέστρεψαν και μένουν μόνιμα στο χωριό . 
Η οικονομία του χωριού είναι κυρίως αγροτική . Πλούσιος κάμπος με χωράφια που αρδεύονται από τον Άρδα . Παλαιότερα υπήρχε και κτηνοτροφία , αλλά εξέλιπε με την πάροδο του χρόνου και τη διαρροή του ανθρώπινου δυναμικού .

Στο λόφο του Παπάς-Τεπέ υπάρχει η ποτοποιία της οικογένειας Αρβανιτίδη που διαμένει στην Ορεστιάδα , αλλά η καταγωγή της είναι από το χωριό .

Το χωριό πρέπει να υπήρχε από το 1400 μ.Χ. περίπου , μια και αναφέρεται σε έγγραφο του 1528 ως βακούφι του σουλτάνου Μουράτ Β` ( 1421-1451 ). Ως προάστιο της Αδριανούπολης ( το όνομα Μαράσια προέρχεται από την τουρκική λέξη Maraş που σημαίνει προάστιο και το τουρκικό όνομα του χωριού ήταν Maraşköy = το χωριό προάστιο ) υπέφερε από τις ατελείωτες συγκρούσεις κυρίως Τούρκων και Βουλγάρων για την κατοχή της Αδριανούπολης. Κάηκε τουλάχιστον τρεις φορές .

Μετά τη Συνθήκη της Λωζάνης εγκαταστάθηκαν στο χωριό πρόσφυγες κυρίως από την Αδριανούπολη , αλλά και από την υπόλοιπη Ανατολική Θράκη . Επίσης από πιο πριν είχαν εγκατασταθεί πρόσφυγες από την Ανατολική Ρωμυλία .

Από πότε υπάρχει το χωριό ;
Από το 1400 μ.Χ. περίπου 

Σελίδα 338
Το αργότερο το πρώτο μισό του 15ου αιώνα πρέπει να χρονολογηθεί η ύπαρξη ορισμένων χωριών , τα οποία σε έγγραφα του 1485 αναφέρονται ως τμήμα βακουφιού του σουλτάνου Μουράτ Β`( 1421-1451) .
Αυτά ήταν τα εξής : ….. Tsiorek ( το σημερινό χωριό Καστανιές ) με 90% χριστιανικό πληθυσμό . Χριστιανικό πληθυσμό είχε και το γειτονικό χωριό Meras ή Maras (το σημερινό χωριό Μαράσια ).

Σημείωση : η πληροφορία προέρχεται από έγγραφο του 1528 ( στο βιβλίο του Μ.Τ.Gokbilgin , Edirne ve Pasa Livasi , Istanbul 1952 )

Σελίδα 428
Πολλά χωριά της Δυτικής Θράκης είχαν χριστιανικό ή μικτό πληθυσμό , τουλάχιστον μέχρι τις αρχές του 16ου αιώνα ( γύρω στο 1500 μ.Χ.) . Στην κατηγορία αυτή ανήκαν τα σημερινά χωριά Μάνδρα ,Πρωτοκκλήσι , Κυριακή , Τριφύλλι , Μικρό και Μεγάλο Δέρειο , Ελληνοχώρι ,Καστανιές, Μαράσια , Ποιμενικό καθώς και αρκετά αταύτιστα χωριά .

Γεώργιος Βογιατζής , Πρώιμη Οθωμανοκρατία στη Θράκη , Εκδόσεις Ηρόδοτος

Θεσσαλονίκη 1998

Έγγραφο του 1528

Ιστορία : Μαράσια - αρχή

Τα Μαράσια είναι από τα πιο παλιά χωριά της περιοχής και αναφέρεται σε βακουφικά έγγραφα από την εποχή του Μουράτ του Β(1421-1451),σε κάποιες πηγές αναφέρεται ως Λόγγος. Σε έγγραφο του 1528 το χωριό Meras ή Maras, σημερινά Mαράσια αναφέρεται πως είχε χριστιανικό πληθυσμό.

Η πληροφορία πάρθηκε από το βιβλίο "Τρίγωνο, η Μεσοποταμία του Έβρου" του Θεόδωρου Κυρκούδη μια έκδοση του Δήμου Τριγώνου 2004.

1723

Μαρμάρινη πλάκα που βρίσκεται στο δυτικό τοίχο 

της εκκλησίας της Μεταμόρφωσης

και δίνει ιστορικές πληροφορίες για τα Μαράσια .

Η παλιά εκκλησία του Αγίου Γεωργίου χτίστηκε το 1723

και ανακαινίστηκε στις 28 Οκτωβρίου 1832 .

Η σημερινή εκκλησία χτίστηκε το 1961

επί μητροπολίτη Κωνσταντίνου

με εφημέριο τον π. Γεώργιο Μπαξεβάνη.