25 Οκτωβρίου/7 Νοεμβρίου 1912
Πέμπτη,25 Οκτωβρίου/7 Νοεμβρίου 1912
Αυτή τη νύχτα ( Τετάρτη 6 Νοεμβρίου προς Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 1912 ) μάθαμε ότι οι Βούλγαροι ήταν αποφασισμένοι να πάρουν τη θέση Μαράς με κάθε τρόπο . Την επόμενη μέρα έκαναν ισχυρότατη επίθεση ενάντια στις θέσεις μας στο Μαράς . Οι πυροβολητές μας αντιστάθηκαν με ηρωισμό και γενναιότητα και η αντίστασή τους αυτή θα γραφεί με χρυσά γράμματα στην Ιστορία . Αυτή η μάχη είναι από τις πιο διάσημες ανάμεσα στις μάχες για την κατάληψη του Κάστρου
( σ.τ.μ. Αδριανούπολη ) . Λέγεται μάχη της 25/26 Οκτωβρίου ( σ.τ.μ. οι ημερομηνίες του συγγραφέα είναι με το παλιό ημερολόγιο ) .
Στη μάχη αυτή και ο εχθρός είχε μεγάλες απώλειες , αλλά και εμείς είχαμε πολλούς νεκρούς και τραυματίες .
Εδώ ας κάνω μια περιγραφή πώς είναι το μέρος που λέγεται Μαράς . Βγαίνοντας από το χωριό Μαράς στα τριακόσια μέτρα υπάρχει ένας λόφος . Αυτός ο λόφος λέγεται Μαράς Τεπέ . Πίσω από αυτό το λόφο τοποθετήθηκαν τα βαριά οβιδοβόλα . Στα αριστερά και στα δεξιά του λόφου είναι κάμπος . Στο δεξιό μέρος περνάει το τρένο και απέναντι , λίγο πιο κάτω , είναι η πόλη ( σ.τ.μ. μιλάει για το Μπεκτσή Τεπέ ) . Από το δεξιό μέρος ο εχθρός δεν μπορεί να προχωρήσει καθόλου . Το αριστερό μέρος , εκτός του ότι είναι κάμπος , είναι γεμάτο έλη και δέντρα . Από εδώ είναι πιο εύκολο για τον εχθρό να επιτεθεί .
Στο πίσω –αριστερό μέρος του Μαράς Τεπέ τοποθετήθηκαν οι κινητές πυροβολαρχίες . Η θέση τους δεν ήταν καθόλου κατάλληλη . Σαν να έκαναν βολές από ανοιχτό μέρος . Δεν μπορούσαν να δουν τα κανόνια του εχθρού , όμως ο εχθρός τους έβλεπε όπως ήθελε . Έτσι μέσα σε τόσες δυσκολίες , οι πυροβολητές μας πολέμησαν σαν ήρωες .
Ο εχθρός χτυπούσε το Μαράς από τα υψώματα του Κογιουνλού ( σ.τ.μ. Κριός ) και του Κεμάλ ( σ.τ.μ. δίπλα στα σημερινά σύνορα Τουρκίας – Βουλγαρίας ) . Ας σκεφτούμε , σε πόσο δύσκολη θέση βρισκόταν ο στρατός μας . Εγώ μπορώ να πω αυτό : δεν είχαμε σωστή διοίκηση και δώσαμε τα πιο σημαντικά σημεία στα χέρια του εχθρού .
Εκείνη τη μέρα χτυπούσαν τα κανόνια χωρίς σταματημό . Προς το βράδυ το πεζικό μας έχασε πολλούς άνδρες και άρχισε να υποχωρεί . Οι πυροβολητές που ήταν τριγύρω μαζί με τα κανόνια τους τραβήχτηκαν πίσω . Όταν άρχισε να σκοτεινιάζει το πεζικό είχε υποχωρήσει εντελώς , για το πυροβολικό δεν έμεινε άλλη επιλογή από το να πάρουν τα κλείστρα των κανονιών και να υποχωρήσουν . Γιατί ο εχθρός είχε πια πλησιάσει πολύ . Όμως το πυροβολικό συνέχιζε να πολεμάει .
Σκοτείνιασε εντελώς , ο ένας δεν μπορούσε να δει τον άλλον , όμως τα κανόνια μας συνέχιζαν να χτυπάνε . Αυτό έριξε το ηθικό του εχθρού . Ένας πυροβολητής που δεν έχει μπροστά του το πεζικό , πόσο μπορεί να αντέξει στη θέση του ;
Οι Βούλγαροι παρασύρθηκαν από αυτή τη σκέψη , έκαναν λάθος και αποφάσισαν να μην επιτεθούν τη νύχτα . Αν έκαναν επίθεση , θα είχαμε χάσει τις θέσεις μας στο Μαράς από εκείνη τη στιγμή .
Παρασκευή , 26 Οκτωβρίου/8 Νοεμβρίου 1912
Από το πρωί ο πόλεμος ξανάρχισε βίαιος . Οι πυροβολισμοί έπεφταν χωρίς σταματημό . Παρακολουθούσαμε τη μάχη με τα κυάλια , από ένα σπίτι στο Κάστρο .
Το Μαράς Τεπέ και το Παπάς Τεπέ καίγονταν . Ο εχθρός έριχνε συνεχώς σ` αυτά τα υψώματα . Εκεί ήταν οι πυροβολητές μας . Δεν ήταν εύκολο γι` αυτούς να αλλάξουν θέση .
Ο πόλεμος συνεχίστηκε άγριος μέχρι τις οκτώ το βράδυ . Ο εχθρός προχώρησε μέχρι τις θέσεις του πυροβολικού μας . Πολεμήσαμε με τις ξιφολόγχες , σώμα με σώμα .
Ο στρατός μας νικήθηκε , όμως καταφέραμε να προκαλέσουμε μεγάλες απώλειες στον εχθρό . Οι Βούλγαροι παραδέχτηκαν ότι στη μάχη για το Μαράς μόνο το σύνταγμα Ζάγκρα είχε 1400νεκρούς .
Ποιος ξέρει τι θα γράψει η πολεμική ιστορία για αυτή τη μάχη του Μαράς . Δυστυχώς με την πτώση του Κάστρου καταστράφηκαν οι πολεμικές εφημερίδες που εξιστορούσαν τα γεγονότα .
Hafiz Rakim Erturk , Edirne savunmasi gunleri , Edirne 1986
Σ.τ.μ. Οι Τούρκοι ανήγειραν Μνημείο των Πεσόντων γι` αυτή τη μάχη . Βρίσκεται στο Καραγάτς , δίπλα στην παλιά γέφυρα του τρένου , χαμένο κάπου μέσα στα χωράφια , 200 μέτρα περίπου από το στρατόπεδο Arda Kulesi και 100 μέτρα περίπου από τον Άρδα .
Read more...
Αυτή τη νύχτα ( Τετάρτη 6 Νοεμβρίου προς Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 1912 ) μάθαμε ότι οι Βούλγαροι ήταν αποφασισμένοι να πάρουν τη θέση Μαράς με κάθε τρόπο . Την επόμενη μέρα έκαναν ισχυρότατη επίθεση ενάντια στις θέσεις μας στο Μαράς . Οι πυροβολητές μας αντιστάθηκαν με ηρωισμό και γενναιότητα και η αντίστασή τους αυτή θα γραφεί με χρυσά γράμματα στην Ιστορία . Αυτή η μάχη είναι από τις πιο διάσημες ανάμεσα στις μάχες για την κατάληψη του Κάστρου
( σ.τ.μ. Αδριανούπολη ) . Λέγεται μάχη της 25/26 Οκτωβρίου ( σ.τ.μ. οι ημερομηνίες του συγγραφέα είναι με το παλιό ημερολόγιο ) .
Στη μάχη αυτή και ο εχθρός είχε μεγάλες απώλειες , αλλά και εμείς είχαμε πολλούς νεκρούς και τραυματίες .
Εδώ ας κάνω μια περιγραφή πώς είναι το μέρος που λέγεται Μαράς . Βγαίνοντας από το χωριό Μαράς στα τριακόσια μέτρα υπάρχει ένας λόφος . Αυτός ο λόφος λέγεται Μαράς Τεπέ . Πίσω από αυτό το λόφο τοποθετήθηκαν τα βαριά οβιδοβόλα . Στα αριστερά και στα δεξιά του λόφου είναι κάμπος . Στο δεξιό μέρος περνάει το τρένο και απέναντι , λίγο πιο κάτω , είναι η πόλη ( σ.τ.μ. μιλάει για το Μπεκτσή Τεπέ ) . Από το δεξιό μέρος ο εχθρός δεν μπορεί να προχωρήσει καθόλου . Το αριστερό μέρος , εκτός του ότι είναι κάμπος , είναι γεμάτο έλη και δέντρα . Από εδώ είναι πιο εύκολο για τον εχθρό να επιτεθεί .
Στο πίσω –αριστερό μέρος του Μαράς Τεπέ τοποθετήθηκαν οι κινητές πυροβολαρχίες . Η θέση τους δεν ήταν καθόλου κατάλληλη . Σαν να έκαναν βολές από ανοιχτό μέρος . Δεν μπορούσαν να δουν τα κανόνια του εχθρού , όμως ο εχθρός τους έβλεπε όπως ήθελε . Έτσι μέσα σε τόσες δυσκολίες , οι πυροβολητές μας πολέμησαν σαν ήρωες .
Ο εχθρός χτυπούσε το Μαράς από τα υψώματα του Κογιουνλού ( σ.τ.μ. Κριός ) και του Κεμάλ ( σ.τ.μ. δίπλα στα σημερινά σύνορα Τουρκίας – Βουλγαρίας ) . Ας σκεφτούμε , σε πόσο δύσκολη θέση βρισκόταν ο στρατός μας . Εγώ μπορώ να πω αυτό : δεν είχαμε σωστή διοίκηση και δώσαμε τα πιο σημαντικά σημεία στα χέρια του εχθρού .
Εκείνη τη μέρα χτυπούσαν τα κανόνια χωρίς σταματημό . Προς το βράδυ το πεζικό μας έχασε πολλούς άνδρες και άρχισε να υποχωρεί . Οι πυροβολητές που ήταν τριγύρω μαζί με τα κανόνια τους τραβήχτηκαν πίσω . Όταν άρχισε να σκοτεινιάζει το πεζικό είχε υποχωρήσει εντελώς , για το πυροβολικό δεν έμεινε άλλη επιλογή από το να πάρουν τα κλείστρα των κανονιών και να υποχωρήσουν . Γιατί ο εχθρός είχε πια πλησιάσει πολύ . Όμως το πυροβολικό συνέχιζε να πολεμάει .
Σκοτείνιασε εντελώς , ο ένας δεν μπορούσε να δει τον άλλον , όμως τα κανόνια μας συνέχιζαν να χτυπάνε . Αυτό έριξε το ηθικό του εχθρού . Ένας πυροβολητής που δεν έχει μπροστά του το πεζικό , πόσο μπορεί να αντέξει στη θέση του ;
Οι Βούλγαροι παρασύρθηκαν από αυτή τη σκέψη , έκαναν λάθος και αποφάσισαν να μην επιτεθούν τη νύχτα . Αν έκαναν επίθεση , θα είχαμε χάσει τις θέσεις μας στο Μαράς από εκείνη τη στιγμή .
Παρασκευή , 26 Οκτωβρίου/8 Νοεμβρίου 1912
Από το πρωί ο πόλεμος ξανάρχισε βίαιος . Οι πυροβολισμοί έπεφταν χωρίς σταματημό . Παρακολουθούσαμε τη μάχη με τα κυάλια , από ένα σπίτι στο Κάστρο .
Το Μαράς Τεπέ και το Παπάς Τεπέ καίγονταν . Ο εχθρός έριχνε συνεχώς σ` αυτά τα υψώματα . Εκεί ήταν οι πυροβολητές μας . Δεν ήταν εύκολο γι` αυτούς να αλλάξουν θέση .
Ο πόλεμος συνεχίστηκε άγριος μέχρι τις οκτώ το βράδυ . Ο εχθρός προχώρησε μέχρι τις θέσεις του πυροβολικού μας . Πολεμήσαμε με τις ξιφολόγχες , σώμα με σώμα .
Ο στρατός μας νικήθηκε , όμως καταφέραμε να προκαλέσουμε μεγάλες απώλειες στον εχθρό . Οι Βούλγαροι παραδέχτηκαν ότι στη μάχη για το Μαράς μόνο το σύνταγμα Ζάγκρα είχε 1400νεκρούς .
Ποιος ξέρει τι θα γράψει η πολεμική ιστορία για αυτή τη μάχη του Μαράς . Δυστυχώς με την πτώση του Κάστρου καταστράφηκαν οι πολεμικές εφημερίδες που εξιστορούσαν τα γεγονότα .
Hafiz Rakim Erturk , Edirne savunmasi gunleri , Edirne 1986
Σ.τ.μ. Οι Τούρκοι ανήγειραν Μνημείο των Πεσόντων γι` αυτή τη μάχη . Βρίσκεται στο Καραγάτς , δίπλα στην παλιά γέφυρα του τρένου , χαμένο κάπου μέσα στα χωράφια , 200 μέτρα περίπου από το στρατόπεδο Arda Kulesi και 100 μέτρα περίπου από τον Άρδα .
