Τόποι όπου ζουν Μαρασιώτες : Ουτρέχτη

Ουτρέχτη - Utrecht

Η Ουτρέχτη είναι δήμος και πρωτεύουσα της επαρχίας της Ουτρέχτης . Είναι

η τέταρτη μεγαλύτερη πόλη της Ολλανδίας .

Η Ουτρέχτη είναι διάσημη για τον Πύργο Ντομ της Ουτρέχτης και τα κανάλια της κεντρικής πόλης. Είναι το κέντρο του Ολλανδικού σιδηροδρομικού δικτύου και η έδρα των κεντρικών γραφείων των Ολλανδικών Σιδηροδρόμων .

Ένα μεγάλο εσωτερικό εμπορικό κέντρο, το Χόοχ Καταρέινε, βρίσκεται μεταξύ του κεντρικού σιδηροδρομικού σταθμού και του κέντρου της πόλης. Οι διάδρομοι θεωρούνται δημόσιοι χώροι, όπως οι δρόμοι, και επομένως η κεντρική δίοδος από το σταθμό προς το κέντρο της πόλης είναι ανοικτή όλη τη νύχτα.

Το Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης είναι το μεγαλύτερο πανεπιστήμιο της Ολλανδίας

Η πόλη αποτελεί εξέλιξη ρωμαϊκής οχύρωσης (castellum) τού 47 μ.Χ.. Κτίσθηκε στις όχθες του Ρήνου , ο οποίος ακολουθούσε βορειότερη ροή από ό,τι σήμερα και αποτελούσε το σύνορο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας . Η περιοχή ονομαζόταν Τραϊέκτουμ (Traiectum), που σημαίνει διαβατό μέρος. Γύρω στο 500 μ.Χ. οι Ρωμαίοι στρατοπέδευαν εδώ.

Τον 6ο αιώνα, η Ουτρέχτη τέθηκε κάτω από την επιρροή των Φράγκων .

Η Ουτρέχτη το 1652

Κατά τη διάρκεια του μεσαίωνα, η Ουτρέχτη ήταν η σημαντικότερη πόλη της Βόρειας Ολλανδίας. Απέκτησε δικαιώματα πόλης το 1122 . Ήταν σπουδαίο θρησκευτικό κέντρο . Οι επίσκοποί της για ένα μεγάλο διάστημα άσκησαν εξουσία ως πρίγκιπες-επίσκοποι .

Το 1579 οι επτά βόρειες Κάτω Χώρες αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους εναντίον της ισπανικής εξουσίας και συνέστησαν την Ένωση της Ουτρέχτης, η οποία θεωρείται ως η απαρχή της Ολλανδικής Δημοκρατίας. Το προτεσταντικό αυτό κράτος κατάργησε όλες τις επισκοπές , ακόμα και την επισκοπή της Ουτρέχτης που είχε γίνει Αρχιεπισκοπή το 1559 . Η Αρχιεπισκοπή της Ουτρέχτης συνεστήθη και πάλι το 1853 .

Η συνθήκη της Ουτρέχτης το 1713 ρύθμισε τον Πόλεμο για την Ισπανική Διαδοχή. Το αποτέλεσμά της που ισχύει ακόμα και σήμερα ήταν το ότι η Μεγάλη Βρετανία πήρε το Γιβραλτάρ .

Το 1843 κατασκευάστηκε σιδηροδρομική γραμμή που συνέδεε την Ουτρέχτη με το Άμστερνταμ . Μετά από αυτό η Ουτρέχτη έγινε σταδιακά το κέντρο του Ολλανδικού σιδηροδρομικού δικτύου.

Κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου , η Ουτρέχτη καταλήφθηκε από τους Γερμανούς μέχρι την γενική Γερμανική παράδοση της Ολλανδίας στις 5 Μαΐου 1945 .

Από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η πόλη έχει επεκταθεί σημαντικά με το χτίσιμο νέων συνοικιών .

Η Ουτρέχτη διαθέτει λιμάνι στο κανάλι Άμστερνταμ-Ρήνου, που συνδέεται με τον ποταμό Ρήνο .

Το Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης είναι το μεγαλύτερο πανεπιστήμιο της Ολλανδίας (24.628 φοιτητές το 2003). Το Πανεπιστήμιο έχει τη βάση του στο κέντρο της πόλης και στην πανεπιστημιακή περιοχή Άιτχοφ (Uithof), στα ανατολικά της πόλης. Είναι το 39ο καλύτερο πανεπιστήμιο στον κόσμο.

Στην Ουτρέχτη επίσης υπάρχουν : το Πανεπιστήμιο Επαγγελματικής Εκπαίδευσης της Ουτρέχτης (30.000 φοιτητές) και η Σχολή Καλών Τεχνών της Ουτρέχτης (3.000 φοιτητές).

Στην Ουτρέχτη γεννήθηκαν ο Πάπας Αδριανός ΣΤ` ( 1459-1523 ) , ο ζωγράφος Theo van Doesburg ( 1883-1931 ) , ο σχεδιαστής και αρχιτέκτονας Gerrit Rietveld ( 1888-1964 ) , εκπρόσωποι της καλλιτεχνικής κίνησης De Stijl , και ο συγγραφέας Dick Bruna ( 1923- ) .

Αξιοθέατα της πόλης είναι το ιστορικό κέντρο με τα κανάλια και ιδιαίτερα το Oudergracht " το παλιό κανάλι " , ο Καθεδρικός Ναός Dom με τον Πύργο του ( έχει ύψος 112 μέτρα και είναι το ψηλότερο σημείο της Ουτρέχτης . Υπάρχει διαμάχη για το αν πρέπει να κατασκευαστεί άλλο κτίριο ψηλότερο από τον Πύργο του Dom ) , οι Ρωμανικές εκκλησίες του Αγίου Πέτρου και του Αγίου Ιωάννη , οι γοτθικές εκκλησίες του Αγίου Δημητρίου και του Αγίου Νικολάου και η Buurkerk που μετατράπηκε σε Μουσείο , το εμπορικό κέντρο Χόοχ Καταρέινε , ο Σιδηροδρομικός Σταθμός , το Πανεπιστήμιο καθώς και τα Μουσεία της .

Η Ουτρέχτη είναι το δεύτερο ( μετά το Άμστερνταμ ) μεγαλύτερο πολιτιστικό κέντρο της χώρας και υποψήφια πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης για το έτος 2018 .