Το έθιμο της καμήλας
Την παραμονή των Χριστουγέννων , άλλη παρέα παλληκάρια , όχι αυτή ή αυτές που τραγουδούσαν τα κάλαντα , γυρνούσε το χωριό με την καμήλα , όλη τη νύχτα , μέχρι το πρωί .
Η καμήλα κατασκευαζόταν με βάση μια ξύλινη σκάλα . Στις άκρες της στερέωναν
λυγισμένες βέργες , συνήθως από μουριά . Πάνω σ` αυτό το σκελετό
έβαζαν κουρελούδες , τσουβάλια , κουβέρτες , υφάσματα.
Για λαιμό της καμήλας έβαζαν ένα ξύλο τυλιγμένο με δέρμα και για κεφάλι ένα κρανίο
από πρόβατο . Στο λαιμό έδεναν ένα σκοινί που το κουνούσε το πρώτο από τα παλληκάρια
που στήριζε την καμήλα και ήταν σαν να άνοιγε η καμήλα το στόμα της .
Για ουρά έβαζαν μια λωρίδα από προβιά με φούντα από μαλλιά .
Στο λαιμό κρεμούσαν μια κουδούνα .
Δυο παλληκάρια στήριζαν την καμήλα και προσάρμοζαν το βήμα τους
παριστάνοντας το περπάτημα της καμήλας .
Ο καμηλάρης είχε μαυρισμένο πρόσωπο ( σαν Αράπης )
και φορούσε ποτούρια .
Δυο ή τρία παλληκάρια μάζευαν και κουβαλούσαν αυτά που έδιναν
οι νοικοκυραίοι : λουκάνικα , μπριζόλες , κρεατικά εν γένει , αλλά και πίτες ,
γλυκά , ό,τι φίλευαν τα παλληκάρια . Τα έβαζαν μέσα στους χεμπέδες , μεγάλα δισάκια
από χοντρό , ανθεκτικό ύφασμα .
Μαζί με την καμήλα υπήρχαν πάντα όργανα : γκάιντα , ζουρνάς , ντέφι με καστανιέτες ( ζίλια ).
Στην αυλή του σπιτιού τα όργανα έπαιζαν κάποιο σκοπό και η καμήλα χόρευε .
Ο καμηλάρης με τη βέργα στο χέρι έκανε πως έδερνε την καμήλα ή τη δάταζε .
Η συνηθισμένη διαταγή προς την καμήλα ήταν : γκια καμήλα , γκια
Οι νοικοκυραίοι φίλευαν τα παλληκάρια , άλλοι ( οι λιγότεροι εκείνες τις εποχές )
τους έδιναν λεφτά , άλλοι έδιναν ψωμιά , καλοζυμωμένα από φαρίνα .
Η περιοδεία κρατούσε μέχρι το πρωί , ανεξάρτητα από το αν χιόνιζε , έβρεχε , έκανε κρύο .
Μετά τη λειτουργία των Χριστουγέννων , τα παλληκάρια έστηναν πάγκους μπροστά
στην εκκλησία και πουλούσαν τα ψωμιά που είχαν μαζέψει όλη τη νύχτα .
Τα κρεατικά που μάζεψαν τα έτρωγαν στο γλέντι που γινόταν στα μαγαζιά
την ίδια μέρα , την πρώτη μέρα των Χριστουγέννων δηλαδή . Τη δεύτερη μέρα , όπως αναφέραμε
ήδη σε προηγούμενο δημοσίευμα , γλεντούσαν τα παλληκάρια που τραγουδούσαν τα κάλαντα .
Τι συμβολίζει η καμήλα ; Η επικρατέστερη άποψη είναι ότι συμβολίζει τους Μάγους με τα δώρα
που πήγαν με τις καμήλες να προσκυνήσουν το Χριστό .
Σύμφωνα με μια άλλη άποψη , το έθιμο της καμήλας σατιρίζει το φοροεισπράκτορα στα χρόνια της Τουρκοκρατίας που πήγαινε στα χωριά για να εισπράξει το φόρο για το σουλτάνο .
Το έθιμο αυτό γιορταζόταν στη Θράκη το δωδεκαήμερο . Στα πιο πολλά χωριά γινόταν την παραμονή της Πρωτοχρονιάς και συμβόλιζε τον ερχομό του Αι Βασίλη , που ταξίδευε με την καμήλα , γιατί εκείνα τα χρόνια έλειπαν τα συγκοινωνιακά μέσα .
Σε κάποια χωριά που μένουν πρόσφυγες από την Ανατολική Ρωμυλία , το έθιμο της καμήλας αναπαριστάνεται την Αποκριά
Η καμήλα κατασκευαζόταν με βάση μια ξύλινη σκάλα . Στις άκρες της στερέωναν
λυγισμένες βέργες , συνήθως από μουριά . Πάνω σ` αυτό το σκελετό
έβαζαν κουρελούδες , τσουβάλια , κουβέρτες , υφάσματα.
Για λαιμό της καμήλας έβαζαν ένα ξύλο τυλιγμένο με δέρμα και για κεφάλι ένα κρανίο
από πρόβατο . Στο λαιμό έδεναν ένα σκοινί που το κουνούσε το πρώτο από τα παλληκάρια
που στήριζε την καμήλα και ήταν σαν να άνοιγε η καμήλα το στόμα της .
Για ουρά έβαζαν μια λωρίδα από προβιά με φούντα από μαλλιά .
Στο λαιμό κρεμούσαν μια κουδούνα .
Δυο παλληκάρια στήριζαν την καμήλα και προσάρμοζαν το βήμα τους
παριστάνοντας το περπάτημα της καμήλας .
Ο καμηλάρης είχε μαυρισμένο πρόσωπο ( σαν Αράπης )
και φορούσε ποτούρια .
Δυο ή τρία παλληκάρια μάζευαν και κουβαλούσαν αυτά που έδιναν
οι νοικοκυραίοι : λουκάνικα , μπριζόλες , κρεατικά εν γένει , αλλά και πίτες ,
γλυκά , ό,τι φίλευαν τα παλληκάρια . Τα έβαζαν μέσα στους χεμπέδες , μεγάλα δισάκια
από χοντρό , ανθεκτικό ύφασμα .
Μαζί με την καμήλα υπήρχαν πάντα όργανα : γκάιντα , ζουρνάς , ντέφι με καστανιέτες ( ζίλια ).
Στην αυλή του σπιτιού τα όργανα έπαιζαν κάποιο σκοπό και η καμήλα χόρευε .
Ο καμηλάρης με τη βέργα στο χέρι έκανε πως έδερνε την καμήλα ή τη δάταζε .
Η συνηθισμένη διαταγή προς την καμήλα ήταν : γκια καμήλα , γκια
Οι νοικοκυραίοι φίλευαν τα παλληκάρια , άλλοι ( οι λιγότεροι εκείνες τις εποχές )
τους έδιναν λεφτά , άλλοι έδιναν ψωμιά , καλοζυμωμένα από φαρίνα .
Η περιοδεία κρατούσε μέχρι το πρωί , ανεξάρτητα από το αν χιόνιζε , έβρεχε , έκανε κρύο .
Μετά τη λειτουργία των Χριστουγέννων , τα παλληκάρια έστηναν πάγκους μπροστά
στην εκκλησία και πουλούσαν τα ψωμιά που είχαν μαζέψει όλη τη νύχτα .
Τα κρεατικά που μάζεψαν τα έτρωγαν στο γλέντι που γινόταν στα μαγαζιά
την ίδια μέρα , την πρώτη μέρα των Χριστουγέννων δηλαδή . Τη δεύτερη μέρα , όπως αναφέραμε
ήδη σε προηγούμενο δημοσίευμα , γλεντούσαν τα παλληκάρια που τραγουδούσαν τα κάλαντα .
Τι συμβολίζει η καμήλα ; Η επικρατέστερη άποψη είναι ότι συμβολίζει τους Μάγους με τα δώρα
που πήγαν με τις καμήλες να προσκυνήσουν το Χριστό .
Σύμφωνα με μια άλλη άποψη , το έθιμο της καμήλας σατιρίζει το φοροεισπράκτορα στα χρόνια της Τουρκοκρατίας που πήγαινε στα χωριά για να εισπράξει το φόρο για το σουλτάνο .
Το έθιμο αυτό γιορταζόταν στη Θράκη το δωδεκαήμερο . Στα πιο πολλά χωριά γινόταν την παραμονή της Πρωτοχρονιάς και συμβόλιζε τον ερχομό του Αι Βασίλη , που ταξίδευε με την καμήλα , γιατί εκείνα τα χρόνια έλειπαν τα συγκοινωνιακά μέσα .
Σε κάποια χωριά που μένουν πρόσφυγες από την Ανατολική Ρωμυλία , το έθιμο της καμήλας αναπαριστάνεται την Αποκριά
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου