Τόποι από όπου κατάγονται Μαρασιώτες : Ορτάκιοι ( Ιβαήλοφγκραντ )

Ιβαήλοφγκραντ ( Ορτάκιοι )

Το Ιβαήλοφγκραντ είναι μια πόλη της ΝΑ Βουλγαρίας . Βρίσκεται στο Νομό του Χάσκοβο , πολύ κοντά στα ελληνο-βουλγαρικά σύνορα , δίπλα στον Άρδα . Φαίνεται πολύ καθαρά από τον Κυπρίνο .

Τον 9ο -10ο αιώνα στη θέση της σημερινής πόλης υπήρχε το φρούριο της Λιουτίτσα , που ήταν και έδρα επισκόπου .

Σύμφωνα με τον Ιωάννη Στ` Κατακουζηνό ( 1347-1354) , ο βυζαντινός στρατός κατέλαβε το φρούριο της Λιουτίτσα το 1342-1343 .

Το φρούριο κατέστρεψαν οι Οθωμανοί Τούρκοι , όταν εισέβαλαν στα Βαλκάνια τον 14ο και 15ο αιώνα .

Λίγες πληροφορίες υπάρχουν για την πόλη κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας .

Ήταν το κέντρο ενός καζά και είχε το όνομα Ορτάκιοι . Ανήκε στην επαρχία της Αδριανούπολης .Οι οργανωμένες ληστείες και οι φονικοί πόλεμοι που γίνονταν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ανάγκασαν πολλούς Βουλγάρους να εγκαταλείψουν το Ορτάκιοι .

Η Βουλγαρία απελευθερώθηκε το 1878 και ενώθηκε σε ένα κράτος το 1886 , όμως το Ορτάκιοι συνέχιζε να ανήκει στην Οθωμανική Αυτοκρατορία . Υπέφερε από τις επιδρομές των βασι-βουζούκων ( άτακτος στρατός ) .

Το Ορτάκιοι ενσωματώθηκε στη Βουλγαρία μετά τους Βαλκανικούς πολέμους ( 1912-1913 ) .

Αξιοθέατα του Ιβαήλοφγκραντ είναι το Φράγμα του Άρδα , η Ρωμαική βίλλα Αρμίρα του 2ου αιώνα μ. Χ. , το μεσαιωνικό κάστρο της Λιουτίτσα , η γέφυρα Ατερένσκι του 16ου αιώνα .

Κάποιες οικογένειες εγκαταστάθηκαν στα Μαράσια κυρίως μετά τη συνθήκη του Νείγύ ( 1919 ) , σύμφωνα με την οποία έγινε ανταλλαγή πληθυσμών Ελλάδας-Βουλγαρίας , και μετά την οριστική χάραξη των συνόρων το 1923 ( Συνθήκη της Λωζάννης ) , που έδωσε τέλος σε μια δύσκολη και αβέβαιη κατάσταση που υπήρχε στο χωριό και στην περιοχή γενικότερα , από τις ελληνο-τουρκικές συγκρούσεις .