Παλιά σιδηροδρομική γέφυρα Άρδα
Προβολή μεγαλύτερου χάρτη
Η παλιά γέφυρα του Άρδα , όπως φαίνεται από το δορυφόρο
Στη φωτογραφία διακρίνονται το ανοιχτόχρωμο νερό του Άρδα και το σκουρόχρωμο νερό του Έβρου
Η παλιά σιδηροδρομική γέφυρα του Άρδα κατασκευάστηκε ανάμεσα στα 1870 και στα 1873 , ακριβώς δίπλα στη συμβολή του Έβρου και του Άρδα . Είναι μια τυπική σιδερένια γέφυρα του τρόπου κατασκευής του 19ου αιώνα , που αποτελείται από δύο βασικά τμήματα κατασκευασμένα με σιδηροδοκούς , τόσο στη βάση , όσο και στα πλάγια " τοιχώματα " και στην " οροφή " των τμημάτων και από ένα μικρότερο συμπληρωματικό ανοιχτό τμήμα , από την πλευρά των Μαρασίων . Σιδερένιοι διάδρομοι , αριστερά και δεξιά της γραμμής αλλά και ένας κεντρικός διάδρομος ανάμεσα στις ράγες , επιτρέπουν σε κάποιον να διασχίσει πεζός τη γέφυρα .
Είναι ένα σημείο της σιδηροδρομικής γραμμής που άρχιζε από την Κωνσταντινούπολη και κατέληγε στην Αυστρία . Η γραμμή αυτή ήταν η κεντρική γραμμή των σιδηροδρόμων της Ρούμελης .
Στις 17 Απριλίου 1869 υπογράφηκε η συμφωνία για να κατασκευαστούν οι Σιδηρόδρομοι της Ρούμελης ( Rumeli Demiryollari ) . Την κατασκευή ανέλαβε ο Εβραίος τραπεζίτης βαρώνος Χιρς .
Στη συμφωνία προβλεπόταν να κατασκευαστεί μια κεντρική γραμμή : Κωνσταντινούπολη – Αδριανούπολη – Φιλιππούπολη – Σαράγιεβο – Αυστρία.
Κάθετοι άξονες : Πύθιο – Αλεξανδρούπολη ( τότε Ντεντέ Αγάτς ) , Βελιγράδι – Θεσσαλονίκη και Φιλιππούπολη – Μπουργκάς .
Η κατασκευή της γραμμής άρχισε το 1870 και τελείωσε στις 17 Δεκεμβρίου 1873 .
Στην περιοχή μας η γραμμή περνούσε τον Έβρο στο Πύθιο και μετά την Ορεστιάδα και τη Βύσσα έμπαινε στην περιοχή του Καραγάτς . Μετά περνούσε πάνω από τη γέφυρα του Άρδα , από τα Μαράσια και συνέχιζε προς το Μουσταφά Πασά ( Σβίλενγκραντ ) και τη Φιλιππούπολη .
Τότε όλα αυτά τα εδάφη ανήκαν σε ένα κράτος , την Οθωμανική Αυτοκρατορία . Μετά τη χάραξη των συνόρων το 1923 η γραμμή έμπαινε στο ελληνικό έδαφος στο Πύθιο , ξαναέμπαινε στο τουρκικό στο Καραγάτς , έμπαινε πάλι στο ελληνικό έδαφος στα Μαράσια και μετά το Ορμένιο έμπαινε στη Βουλγαρία ( Σβίλενγκραντ ) . Όλα αυτά μέχρι το 1976 , οπότε και η Ελλάδα και η Τουρκία έκαναν τη δική τους γραμμή .
Η γέφυρα υπάρχει ακόμα και σήμερα , αν και δε χρησιμοποιείται πια , όπως και το στρατιωτικό φυλάκιο , ακριβώς δίπλα της . Η παλιά γραμμή , από το στρατιωτικό φυλάκιο μέχρι το σημείο που συναντάει τη νέα σιδηροδρομική γραμμή για τις Καστανιές , χρησιμοποιείται ως δρόμος .
Στις μεγάλες γιορτές και κυρίως το Πάσχα , πολλοί από το χωριό , αλλά και ξένοι , επισκέπτονται το φυλάκιο της γέφυρας , για να ευχηθούν και να δώσουν δώρα στους στρατιώτες .
